Урман патшалыгы – Лесное царство

Ял көн җитсә, иртүк торам, көзге урманга китәм.
Җәйләр җитсә, урман ягыннан җылы, саф җилләр исә,
Кунакка дәшә яшел йорт язын, кышын – һәрвакыт.
Хәтереңә ал да тот - үзеңне әдәпле тот.

Һич мәшәкать күрмәсен урман җәнлекләре,
Бар анда күп серләр һәм күп җиләкләре!
Чәчәк ат туган ягым, хәтерләт май аен,
Телик, матур киләчәк туган ягыма һәрчак.

Миңа елмаеп Кояш чыга, табигать каршы ала.
Усак астыннан керпе “сәлам!” дип әйтеп китә.
Сузылып киткән сукмаклар. миләш, каен нәкъ тә кызлар,
Йөзьяшәр биек имәннәр ир-егеттәй икәннәр.