Поездда сәяхәт.
Информация
Бурычлар
Сүзләрдә, аваз ияртемнәрендә [т] авазын дөрес, ачык итеп әйтергә булышлык итү. Аваз ияртемнәрен төрле тизлектә, шыпырт кына яки кычкырып әйтү буенча күнегүләр башкару.
Игътибарлылыкны, ишетеп кабул итү сәләтен үстерү.
Шөгыльгә карата кызыксыну, матур итеп сөйләшү теләге тәрбияләү.
Шөгыль барышы
Исәнләшү. Балаларда уңай эмоциональ халәт булдыру.
Аудиоязмада поезд тавышы яңгырый («Паровоз». Р. Ахиярова музыкасы).
Тәрбияче (уенчык поезд күрсәтеп). Балалар, мин сезгә бүген яңа уенчык – поезд алып килдем. Тыңлагыз әле, ул ничек кычкырта: ту-ту-ту! Поезд ничек кычкырта? (Балалар белән бергә кабатлау: ту-ту-ту! Ту-ту-ту!)
Тәрбияче машинист кабинасын, поездның вагоннарын, тәгәрмәчләрен күрсәтә.
Тәрбияче:
– Поездны машинист йөртә. Ул кабинада утыра. Болары – вагоннар. Вагоннарда пассажирлар утырып баралар. Бу – поездның тәгәрмәчләре. Беләсезме, поездның тәгәрмәчләре нинди тавыш чыгара?
Поездның тәгәрмәчләре «тук-тук, тук-тук» итә. (Балалар кабатлыйлар: тук-тук, тук-тук.) Машинист «ту-тууу» дип сигнал бирә. (Ту-тууу аваз ияртеме бергә һәм аерым кабатлана. [Т] һәм [у] авазларының дөрес әйтелешенә басым ясала.)
Фонетик күнегүләр:
1. Бүре ничек улый? – У-у-ууу!
2. Җил ничек улый? – У-у-у! У-у-у.
3. Поезд ничек уфылдый? – Уф-уф-уф! Уф-уф-уф!
4. Эт ничек өрә? – Һау-у, һау-у!
Динамик пауза. «Поезд» уены (Р. Гатина, Ф. Батыршина музыкасы һәм сүзләре. «Чәбәк-чәбәк итә ул», 70 нче бит).
Тәрбияче:
– Хәзер без поезд булабыз: мин – паровоз, сез – вагоннар. Вагоннар, бер-бер артлы тезелегез! Поезд тавыш бирә: ту-ту-ту! Кит-тек!
Тук-так-так, тук-так-так,
Поезд бара юл таптап.
Уф-уф-уфылдап,
Калды ул туктап.
Тәрбияче:
– Кайтып та җиттек! Карагыз әле: безне монда урман җәнлекләре көтеп тора. Безгә нәрсәләр килгән? Кайсы җәнлекләрне таныдыгыз?
Балалар:
– Бу – куян. Мин куян белән уйнарга ятарам.
– Мин аюны таныдым.
– Мин тиен күрәм.
– Бу – хәйләкәр төлке.
Тәрбияче:
– Балалар, аю, куян, төлке, тиеннең дә поездга утырып йөрисе килә икән. Әйдәгез, аларны сөендерик, поездга утыртып йөртик. Урындыкларны бер-бер артлы тезеп, поезд ясыйк. Кем машинист була? Машинист кая утыра? Кем аюны поездга утырта? Зөлфия, синең нәрсәне поезга утыртасың килә?
Зөлфия:
– Мин поездга куянны утыртам. (Үз янына урындыкка утырта.)
Камил:
– Мин аюны поездга утыртам.
Әлфия:
– Ә мин тиенне утыртам.
Әмир:
– Төлкене дә утыртыйк.
Барысы да вагоннарга утыралар. «Поезд» җыры кабат җырлана.
Тәрбияче:
– Менә ничек күңелле! Җәнлекләр сезгә рәхмәт әйтәләр. Сез бик мәрхәмәтле, ярдәмчел балалар.