Уенчык песи һәм эт. «Пескәем» шигыре.

Уңай эмоциональ халәт тудыру.

Тәрбияче:

– Кәефләрегез ничек? (Бик әйбәт.) Әйдәгез әле, бер-беребезгә елмаеп, хәерле иртә телик.

Балалар:

Хәерле иртә сиңа,

Хәерле иртә миңа,

Хәерле иртә сезгә,

Хәерле иртә безгә!

Тәрбияче ярдәмчесе уенчыклар утырган йөк машинасын йөртеп керә.

Тәрбияче:

– Безгә кунакка кемнәр килгән?

Балалар машинаның арбасыннан уенчык песине алалар, аны карыйлар. Балаларга сораулар бирелә.

– Бу нәрсә? (Песи.)

– Песи нинди? (Соры, йонлач, йомшак.)

Тәрбияче:

– Безнең песиебез соры, йомшак, матур.

– Песи нәрсә эшли белә? (Тычкан тота, мияулый, сөт эчә.)

– Песигә йомгак бирсәм, ул нишли? (Сикерә, уйный, тота.)

Тәрбияче:

– Игътибар белән минем «пе-е-си-и», дип әйткәнне тыңлагыз. Минем белән бергә кабатлагыз: «пе-еси-и».

Шигырь уку. Мәхмүт Хөсәен. «Безнен дусларыбыз» («Куанычым-багалмам», 99 нчы бит, 1-2 нче строфалар). Балаларга сораулар бирелә.

Тәрбияче:

– Шагыйрь шигырьдә песи турында нәрсәләр яза? Песи нинди? (Зур мыеклы, аннан күсе курка.) Песи ничек мияулый?

Шигырь тагын бер тапкыр укыла. Балаларның аерым сүзләрне, фразаларны кабатлаулары активлаштырыла.

Тәрбияче:

– Сез әйткән сүзләрне искә төшерик әле.

Балалар әйтеп чыгалар.

Тәрбияче:

– Ягез әле, мин тагын бер табышмак әйтәм, җавабын уйлап табыгыз әле.

Шигырь уку. Мәхмүт Хөсәен. «Безнен дусларыбыз» («Куанычым-багалмам», 99 нчы бит, 3-4 нче строфалар).

– Эт турында шагыйрь нәрсәләр язган?

– Ул нинди? (Койрык болгый, күзләре ялтырап тора.)

– Этне шагыйрь ничек дип атый? (Маэмай дип.)

– Эт нинди файда китерә? (Өйне саклый.)

Тәрбияче машинадан уенчык этне ала. Балаларга сораулар бирелә.

– Бу нәрсә? (Эт.)

– Бергәләп кабатлыйк әле: э-эт. Этнең исеме – Акбай. Акбай бик матур! Акбайның колаклары ... (озын), борыны ... (кара), күзләре ... ялтырап тора). Акбай йонлач, йомшак.

– Эт нәрсә эшли белә? (Өрә, тешли, йөри, йөгерә, йоклый, карый, ашый, койрыгын болгый, йорт саклый.)

– Эт нәрсә ярата? (Сөяк, сөт, аш ярата.)

– Песине күргәч, эт нишли? (Аны куа, йөгерә, өрә.)

– Ашарга биргәч, эт нишли? (Ашый, сикерә, сөенә, ...)

Тәрбияче:

– Этнең нәрсә эшләгәне турында күп сүзләр әйттегез, әйдәгез, ул сүзләрне тагын бер кабатлыйк.

Тәрбияче:

– Акбай турында кайсыгызның сөйлисе килә? Акбай нинди? Ул нәрсәләр эшли белә?

Кирәк очракта тәрбияче фразаларны әйтеп җибәрә.

Балалар:

– Бу эт. Аның исеме Акбай. Акбай бик матур. Аның колаклары озын, борыны кара, күзләре ялтырап тора. Тәпиләре ак. Акбай сөяк, аш ярата. Акбай – бик акыллы эт. Ул йорт саклый.

Динамик пауза. «Түгәрәктә».

Тәрбияче:

– Бездә кунакта нәрсәләр булды? Акбай белән песигә алар турында сөйләвегез бик ошаган.

Балалар уенчыклар белән саубуллашалар.